علت و روش های درمان لکنت زبان

کودکان زیادی هستند که گرفتار معضل لکنت زبان شده اند. اما بسیاری از والدین اطلاعاتی در رابطه با لکنت زبان در کودکان ندارند. از آنجایی که بخشی از در مان لکنت زبان کودکان در منزل بر عهده والدین کودک و پرستار بچه است باید با روش های درمان لکنت زبان در کودکان آشنا باشند.

لکنت زبان چیست؟

لکنت زبان یک مشکل گفتاری است. مشکلی که جریان طبیعی گفتار را مختل می کند. کودکی که لکنت دارد صداها، هجاها یا کلمات را تکرار یا کش می دهد. لکنت با تکرار کلمات هنگام یادگیری صحبت متفاوت است. وجود لکنت زبان در کودکان موجب می شود تا کودک نتواند به درستی با دیگران ارتباط برقرار کند.
برای استخدام پرستاری خوب و مجرب که بتواند به کودک در رفع لکنت زبان کمک کند می توانید به موسسه پرستاری آسانیسم مراجعه کنید.

علت لکنت زبان در کودکان, علائم لکنت زبان در کودکان, تشخیص لکنت زبان

چند نوع لکنت زبان وجود دارد؟

لکنت رشد: این نوع لکنت شایع ترین نوع لکنت زبان در کودکان است. لکنت رشد معمولا در سن 2 تا 5 سالگی کودک رخ می دهد.

لکنت عصبی: این نوع لکنت ممکن است پس از سکته مغزی یا آسیب مغزی اتفاق بیفتد. این اتفاق زمانی رخ می دهد که مشکلاتی بین مغز و اعصاب و عضلات به وجود آید.

لکنت روانی: این نوع لکنت معمولا بعد از ضربه عاطفی رخ می دهد. گاهی در کنار مشکلات تفکر یا استدلال اتفاق می یفتد. البته این نوع لکنت چندان رایج نیست.

علت لکنت زبان در کودکان چیست؟

با وجود پیشرفت های زیادی که در زمینه علم پزشکی صورت گرفته است؛ پزشکان هنوز علت دقیق لکنت زبان را نمی دانند. گاهی ممکن است از والدین به فرزندان منتقل شود. این انتقال در پسران چهار برابر بیشتر از دختران دیده می شود. زمانی که به مراکز گفتار درمانی مراجعه کنید، گفتار درمانگر به شما در درک بهتر لکنت زبان کودکتان کمک خواهد کرد. او به شما خواهد گفت که لکنت زبان هیچ ربطی به ضریب هوشی کودک ندارد. همچنین لکنت زبان در کودکان نشانه ای از مشکلات روانی پنهان و یا بد بودن سبک فرزندپروری شما نیست.

علائم لکنت زبان در کودکان

هر کودک رشد متفاوتی دارد. ممکن است کودک علائمی از لکنت را داشته باشد که بخشی از رشد طبیعی گفتار و زبان وی باشد. اگر علائم 3 تا 6 ماه طول بکشد، کودک دچار لکنت در رشد می شود. علائم لکنت می تواند در طول روز و در شرایط مختلف متفاوت باشد. علائم لکنت می تواند شامل:

  • تکرار اصوات، هجاها یا کلمات مانند ب ب ب باشه
  • صداهای طولانی مانند سسسسسلام
  • به آرامی و با مکث صحبت می کنند.
  • از صحبت کردن می ترسند.
  • در زمان خستگی، هیجان یا فشار روانی لکنت زبان افزایش می یابد.
  • پلک زدن سریع چشم یا لرزش و یا تکان دادن لب در زمان صحبت کردن.
  • جایگزین کردن اجباری کلمه به جای کلمه مشکل دار.
  • وارد کردن صداهایی مانند اوم یا اِ، در زمان صحبت کردن برای تصحیح مشکل گفتاری خود.

تشخیص لکنت زبان در کودکان

پزشک فرزندتان از شما در مورد سابقه خانوادگی و علائم لکنت زبان کودک سوال می کند. در صورت نیاز پزشک شما را به یک آسیب شناس گفتار درمانگر ارجاع می دهد. این متخصص می تواند مشکلات زبانی و گفتاری را تشخیص و درمان کند.
درمان لکنت زبان
برای درمان لکنت زبان در کودکان روش قطعی وجود ندارد. درمان به علائم، سن، سلامت عمومی و شدت بیماری کودک شما بستگی دارد. اما درمان زودرس می تواند از لکنت زبان کودک در بزرگسالی جلوگیری کند. یک متخصص گفتار درمانگر برای آموزش کودکان از تکنیک های مختلفی استفاده می کند. به عنوان مثال، می تواند به کودک یاد دهد که سرعت گفتار خود را کم کند و هنگام صحبت کردن نفس بکشد.

عوارض لکنت زبان در کودکان, بهبود لکنت زبان در کودکان, درمان لکنت زبان در کودکان

عوارض لکنت زبان

لکنت زبان در کودکان عوارضی را به همراه دارد. این عوارض عبارت اند از:

  • مشارکت محدود در برخی فعالیت ها
  • عزت نفس پایین
  • عملکرد ضعیف در مدرسه
  • مشکلات اجتماعی

چه اقداماتی در جهت بهبود لکنت زبان در کودکان باید انجام داد؟

  • محیطی آرام را برای کودک فراهم کنید.
  • زمانی را برای صحبت کردن با او بگذارید.
  • کودک را تشویق کنید تا در مورد موضوعات آسان با شما صحبت کند.
  • فرزندتان را به خاطر گفتار صحیح تشویق کنید.
  • در حین صحبت فرزندتان حرف او را قطع نکنید.
  • با کودک آرام صحبت کنید.
  • هنگام صحبت کردن کودک به او توجه کنید.
  • منظر بمانید تا کودک خودش کلمات و جملاتش را کامل کند.
  • اگر کودک مشکلش را مطرح کرد، علنا درباره لکنت زبانش با او صحبت کنید.
  • به معلمان کودک خود آموزش دهید و به آنها کمک کنید تا محیط مدرسه را برای کودک آرام کنند.
  • مدارک مربوط به سابقه خانوادگی کودک را در مورد اختلالات گفتاری و زبانی به خدمات درمانی ارائه دهید.
  • برای جلوگیری از بازگشت لکنت کودک، گفتار درمانی را پیگیری کنید.
  • هنگام حرف زدن به چشم های کودک نگاه کنید.
  • به کودک کمک کنید تا با مخاطبانش ارتباط چشمی برقرار کند.
  • با او آرام و شمرده صحبت کنید.
  • از عبارات کوتاه و ساده استفاده کنید.
  • گفتار آهسته و یکنواخت را برایش الگوسازی کنید.

راهکارهای کمک به کودکی که لکنت زبان دارد، چیست؟

افراد دارای لکنت زبان از نظر هوش با دیگران تفاوتی ندارند. اینکه آنها را افرادی حساس، خجالتی، عصبی، عجول یا درونگرا معرفی کنید، ریشه در علم ندارد. یکی از وظایف پرستار کودک و والدین این است که بدانند در چنین شرایطی چگونه با کودک رفتار کنند تا نه تنها مشکلی پیش نیاید، بلکه کم کم لنکنت زبان کودکان بهبود پیدا کند.  استفاده از خدمات پرستاری کودک به صورت تمام وقت یا پرستار نیمه وقت کودک به شما کمک می‌کند در روال عادی زندگی کودک اختلالی ایجاد نشود.

استفاده از توصیه های زیر می تواند به شما کمک کند.

  • علت را پیدا کنید و مشکل را حل کنید.
  • مسائلی را که لکنت زبان در کودکان را بیشتر می کند، جدی بگیرید.
  • هرگز از کودک نخواهید لکنتش را پنهان کند.
  • به کودک کمک کنید تا با مشکلش رو به رو شود و در پی رفع آن باشد.
  • به او یاد بدهید که نباید از چیزی خجالت بکشد.
  • در زمان موفقیت او را تشویق کنید.
  • به هیچ وجه او را تحقیر نکنید.
  • در زمان عصبانیت که لکنتش بیشتر می شود، او را به آرامش دعوت کنید.
  • مراقب باشید دیگران او را مسخره نکنند. چرا که عزت نفسش را کاهش می دهد.
  • کودک را از تنش و استرس دور نگه دارید. چرا که اظطراب لکنت را بیشتر می کند.
  • در زمان صحبت کردن کودک وسط حرفش نپرید.
  • از ترساندن، تهدید و تنبیه بدنی بپرهیزید. چرا که لکنت زبان در کودکان را بیشتر می کند.
  • در پیگیری درمان او کوتاهی نکنید.
  • هرگز ناامید نشوید، چرا که کودک این را حس می کند و این اصلا اتفاق خوبی نیست.

چه زمانی در مورد لکنت زبان باید به مراکز درمانی مراجعه کرد؟

  • کودک از صحبت کردن ترس داشته باشد.
  • لکنت بیش از شش ماه طول بکشد.
  • کودک در مدرسه با مشکل مواجه شود.

درمان لکنت زبان در کودکان, لکنت زبان در کودکان, stuttering-children

آیا لکنت زبان در کودکان نیاز به درمان پزشکی دارد؟

معمولا مشکل لکنت زبان کودکان بعد از اتمام دوران کودکی برطرف می شود. اما گاهی نیز این مشکل ادامه پیدا می کند. اگر درمان لکنت در زمان کودکی انجام شود، بهتر است. چرا که با رشد کودک و افزایش سن، درمان لکنت مشکل تر می شود. بنابراین لازم است پیگیری ها برای رفع لکنت را در دوران کودکی شروع کنیم. خانواده نقش بسیار مهمی در بهبود و پیشگیری از لکنت به دوران بزرگسالی دارد.

در مورد کودکی که مشکل لکنت زبان دارد، باید به پزشک مراجعه کرد. پزشک تشخیص می دهد که آیا به گفتار درمانی نیاز دارد یا خیر! پس از مراجعه به گفتار درمانگر، درمان شروع می شود. خانواده ها باید تا بهبودی کامل درمان کودک را پیگیری کنند. آنها باید به کودک یاد بدهند تا سرعت گفتارش را کنترل کند. در زمان صحبت کردن عضلات خود را منقبض نکند. به طور کلی، روش های رفع و درمان لکنت زبان در کودکان به شکل زیر است:

روش زبانی یا تلفظی

هماهنگی بین حنجره، گونه ها، زبان و لب ها لازمه انجام این روش است. به ندرت می توان لکنت زبان کودک را قبل از چهار و پنج سالگی تشخیص داد. کندی زبان در اثر اختلالات بدنی یا برآشفتگی های عاطفی، در کودک رشد می کند. برای اینکه بتوان کند زبانی کودک را برطرف کرد، باید به او آموزش داد که آهسته و با دقت صحبت کند.

روش مکمل

از این روش برای کودکان سه تا هفت سال استفاده می شود. تاکنون از این روش نتایج خوبی کسب شده است. مهمترین هدف در این روش، پرورش دوگانه ای از قدرت و صحت تفکر، قدرت و صحت بیان و گفتار است.

روش روان درمانی

برای کودکانی که دچار کشمکش های عاطفی و اختلالات روانی عصبی هستند، از این روش استفاده می شود. اما متأسفانه این روش برای کودکان در سنین پایین مناسب نیست.

روش دارو درمانی

از عوامل لکنت زبان در کودکان می توان به تنش، اضطراب و هیجانات عاطفی اشاره کرد. در همین راستا، استفاده از داروهای آرام بخش می تواند کودکان را از تنش ها دور کند. در نتیجه در کاهش لکنت زبان هم می تواند مؤثر باشد. اما برای تجویز آن سن کودک و نظر پزشک بسیار مهم است.

رفتار درمانی

رفتار درمانی یعنی، تغییرات و اصطلاحات رفتاری. تعدادی از کارشناسان اعتقاد دارند که علت لکنت زبان رفتارهای ناسازگار و ناهنجار است. به همین دلیل اصلاح رفتارها باعث کاهش لکنت زبان کودکان می شود. رفتار درمانی معمولا باید توسط یک فرد حرفه‌ای انجام شود، با یافتن پرستار در منزل می‌توانید این مرحله را کمی برای خود و فرزندتان راحت‌تر کنید. 

کلام آخر

در تقویم 30 مهرماه را با نام روز جهانی آگاهی از لکنت زبان می شناسند. با تفکر در چنین روزهایی می توان به خود و کودکانمان یادآوری کنیم که افراد با این ویژگی ها تنها انسان هایی هستند که به نسبت ما یک یا چند ویژگی متفاوت دارند، نه یک ناتوانی که هویت آنها را شکل می دهد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *