اسکیزوفرنی یک بیماری روانی است که باعث می‌شود افراد واقعیت را به طور غیر طبیعی تفسیر کنند. این بیماری شامل طیف وسیعی از مشکلات شناختی، عاطفی و رفتاری است که توانایی عملکرد درست کودک را مختل می‌کند. اسکیزوفرنی زودرس از سنین 13 تا 18 سالگی شروع می‌شود. همچنین اسکیزوفرنی در کودکان ممکن است قبل از اینکه به سن 13 سالگی برسد، آغاز شود. جدا از سن شروع، اسکیزوفرنی در کودکان شبیه به اسکیزوفرنی بزرگسالان است. با این حال، بعضی از علائم می‌تواند برای کودکان و بزرگسالان متفاوت باشد. در دراز مدت، ممکن است این علائم در افرادی که زودتر به آنها مبتلا می‌شوند شدیدتر باشند. پرستار بچه در منزل در کنترل و مدیریت این بیماری همراه شما و کودکتان خواهد بود.
اسکیزوفرنی کودکان چیست؟
اسکیزوفرنی و سایر اختلالات روانی، بیماری‌های پزشکی هستند که منجر به تفکر عجیب، تغییر در ادراکات (بینایی و صدا)، رفتارها و احساسات می‌شود. اسکیزوفرنی یک بیماری مبتنی بر مغز است که توسط عوامل محیطی مانند مصرف مواد مخدر و استرس بهتر یا بدتر می‌شود. در واقع یک بیماری روانی غیر معمول در کودکان خردسال است و در مراحل اولیه آن سخت است.
- توهم تصویری از افراد و اشیاء که در واقع وجود ندارند
- توهم شنیداری صداها، موسیقی یا صداهای دیگر که واقعی نیستند
- توهم تهدیدهایی که هیچ پایه ای در واقعیت ندارند
- مشکل جدی در دوست داشتن و حفظ روابط
- اختلال در گفتار و دیگر مهارت‌های ارتباطی
- رفتار نامناسب و آسیب رسان
اسکیزوفرنی کودکی در مقابل اوتیسم
ممکن است برخی از کودکان اوتیسم تشخیص نادرست بیماری اسکیزوفرنی دریافت کرده باشند. تشخیص اسکیزوفرنی از اوتیسم و سایر شرایط همچنان یک چالش است .اسکیزوفرنی در بین کودکان نادر است و برخی از علائم و عوامل خطر ممکن است با علائم اوتیسم همپوشانی داشته باشد. علاوه بر این، برخی از مطالعات خانوادگی و ژنتیکی شباهت‌هایی را بین اوتیسم و اسکیزوفرنی در کودکان را نشان داده اند. در نتیجه در برخی موارد نادر، به دست آوردن یک تشخیص صحیح اسکیزوفرنی در کودکان می‌تواند زمان ببرد. پرستار کودک اوتیسم در منزل باید در مورد علائم بیماری اوتیسم در کودکان اطلاعات کاملی داشته باشد تا بتواند به خوبی این افراد را کنترل و مدیریت نماید.
علائم اسکیزوفرنی در کودکان
توجه ویژه به تغییرات ناگهانی در افکار و رفتارها بسیار مهم است. به خاطر داشته باشید که شروع چندین مورد از علائم و نه فقط تغییر هر یک، نشان دهنده مشکلی است که باید ارزیابی شود. یک روش سریع برای تعیین اینکه آیا ممکن است دچار اسکیزوفرنی شده‌اید، انجام غربالگری سلامت روان است. غربالگری تشخیصی نیست، اما راهی برای درک اینکه علائم شما به اندازه کافی تأثیر داشته باشد که باید از متخصص روان کمک بگیرید. علائم اسکیزوفرنی در کودکان مشابه با بزرگسالان است، در حالی که می‌تواند پیامدهای مختلفی داشته باشد. ممکن است کودک همیشه از این امر آگاه نباشد که تجربیات آنها متفاوت از سایر افراد است. تحقیقات نشان می‌دهد که علائم اسکیزوفرنی ممکن است در کودکان شدیدتر از بزرگسالان باشد. در صورتی که نمی‌توانید به دلیل مشغله کاری در کنار کودک خود باشید، پرستار بچه در منزل در کنار کودکتان خواهد بود. او با نظارت دقیق بر رفتار فرزندتان متوجه موارد غیر طبیعی می‌شود و شما را به موقع در جریان می‌گذارد. علائم این بیماری شامل موارد زیر است :- روان پریشی
- هذیان
- توهم شنوایی، که در آن کودک صداهایی می‌شنود
- تأخیرهای توسعه
- مشکلات زبان
- مقابله با کار در مدرسه و روابط اجتماعی دشوار است
- مشکل در بیان یا شناخت احساسات ، معروف به “تأثیر مسطح” تأثیر مسطح ممکن است در تعاملات اجتماعی، فیلم‌های عاطفی و کارتون قابل توجه باشد.
- رفتار یا گفتار غیرمعمول دارد
- دارای افکار و ایده‌های غیر معمول یا عجیب است
- تلویزیون و رویاها را با واقعیت اشتباه می‌کند
- به نظر می‌رسد در تفکر آنها اشتباه رخ داده است
- تغییرات شدید خلقی را تجربه می‌کند
- مشاهده تغییرات در شخصیت آنها
- معتقد است كه كسي بعد از آنهاست يا در مورد آنها صحبت مي كند (پارانوئي)
- وجود اضطراب و ترس
- در رابطه با همسالان و حفظ دوستی مشکل دارد
- به طور فزاینده‌ای منزوی می‌شود
- از نظافت شخصی غافل می‌شود
- توهم شنوایی (درک صداهایی که دیگران نمی‌شنوند). بیشتر اوقات، این توهم‌ها به صورت صداهای بلند، زمزمه‌ها آشکار می‌شوند.
- کودک ادعا می‌کند که شخص یا چیزی “در ذهن من” است یا “به من می‌گوید کارها را انجام دهم”
- حساسیت شدید به صدا و نور
- مکرر صحبت کردن با خود (توجه داشته باشید: در حالی که بسیاری از کودکان مراحل داشتن یک “دوست خیالی” را پشت سر می‌گذارند یا گهگاه با خود صحبت می‌کنند، کودکانی که دارای اسکیزوفرنی زودرس هستند ممکن است بیشتر وقت خود را صرف مکالمه و خندیدن با خود کنند در حالی که از مواجهه با افراد واقعی و محیط اطرافشان امتناع می‌کنند.
- توهمات بصری (دیدن چیزهایی که در واقع وجود ندارند)؛ نمونه‌های رایج شامل رگه‌ها یا چرخش‌هایی از نور یا تکه‌های چشمک زن تاریکی است.
چه عواملی باعث اسکیزوفرنی می‌شوند؟
ژنتیک
هیچ علت مشخصی برای اسکیزوفرنی شناخته نشده است. اعتقاد بر این است که عدم تعادل شیمیایی در مغز یک عامل ارثی است که برای ایجاد اسکیزوفرنی لازم است. اما به احتمال زیاد، بسیاری از عوامل ژنتیکی، رفتاری و محیطی نقش مهمی در توسعه این بیماری دارند. اسکیزوفرنی به این صورت در نظر گرفته شده است که به صورت چند ارثی به ارث رسیده است. وراثت چند وجهی به این معنی است که عوامل زیادی در آن دخیل هستند.استرس‌های محیطی در دوران بارداری
اگرچه داده‌ها قطعی نیستند، برخی از متخصصان معتقدند که اسکیزوفرنی در کودکان ممکن است با برخی عوامل محیطی که در دوران بارداری بر مادر تأثیر می‌گذارند، مرتبط باشد. مانند:- استفاده از مواد مخدر یا الکل
- قرار گرفتن در معرض مواد هورمونی یا شیمیایی خاص
- قرار گرفتن در معرض برخی ویروس‌ها یا عفونت‌ها
- استرس شدید
- سلامت غذایی ضعیف
چه کسی تحت تأثیر اسکیزوفرنی قرار دارد؟
اسکیزوفرنی در کودکان زیر 12 سال بسیار نادر است و در مراحل اولیه تشخیص آن سخت است. بروز ناگهانی علائم روانی اسکیزوفرنی غالباً در اواسط نوجوانی رخ می‌دهد. آمارها حاکی از آن است که اسکیزوفرنی 1 درصد از جمعیت ایالات متحده را تحت تأثیر قرار می‌دهد. کودکی که در یک خانواده با یک یا چند عضو مبتلا به اسکیزوفرنی متولد شده است، در مقایسه با کودکی که فاقد سابقه اسکیزوفرنی در خانواده به دنیا آمده، شانس بیشتری برای ابتلا به اسکیزوفرنی دارد. بعد از اینکه فردی در خانواده به اسکیزوفرنی مبتلا شد، احتمال اینکه یک خواهر و برادر او نیز به اسکیزوفرنی مبتلا شود 7 تا 8 درصد است. اگر والدین مبتلا به اسکیزوفرنی باشند، احتمال ابتلای کودک به این اختلال 10 درصد است. خطرات ابتلا به اسکیزوفرنی با وجود چندین عضو خانواده آسیب دیده از این بیماری افزایش می‌یابد.
تشخیص اسکیزوفرنی در کودکان
برای پزشکان برای تشخیص زودرس اسکیزوفرنی می‌تواند چالش برانگیز باشد. یکی از دلایل این مشکل این است که این بیماری نادر است. علاوه بر این، سایر شرایط ممکن است منجر به رفتارها و علائم مشابه شود. مواردی که می‌توانند علائمی مانند اسکیزوفرنی داشته باشند شامل موارد زیر است:- افسردگی
- اختلال دوقطبی
- اختلالات شخصیتی
- اختلال استرس پس از سانحه
- برخی از انواع اختلال وسواس
- برداشت اجتماعی
- سبک‌های ارتباطی غیرمعمول
- جلوگیری از تماس چشمی
درمان اسکیزوفرنی کودکان
بسته به نوع و شدت علائم، درمان می‌تواند به بسیاری از مبتلایان به این بیماری کمک کند که به زندگی خود ادامه دهند و از انجام روابط لذت ببرند. درمان خاص اسکیزوفرنی در کودکان توسط پزشک برای فرزند شما بر این اساس است:- سن فرزند شما، سلامت عمومی و سابقه پزشکی
- شرایط والدین
- نوع اسکیزوفرنی
- تحمل فرزند شما در برابر داروهای خاص یا روش‌های درمانی
- انتظارات برای دوره شرایط
- نظر یا اولویت شما
- داروها
- برای کاهش علائم اسکیزوفرنی از این داروها استفاده می‌کنیم. داروهای ضد روانپریشی که قبلاً به عنوان نورولپتیک شناخته می‌شدند. داروهایی که علائم بیماری روانی را کنترل می‌کنند اما بیماری را درمان نمی‌کنند. این داروها می‌توانند علائم را کاهش داده یا شدتشان را کم کنند و در درجه اول برای درمان افکار فراگیر و مزاحم شخص مبتلا به اسکیزوفرنی استفاده می‌شود. آنها به گونه ای طراحی شده‌اند که شدت توهم و خیال در تجارب کودک را کاهش می‌دهند.
- عوامل تثبیت کننده حالت رفتاری مانند لیتیوم یا اسید والپروئیک اسید، به ویژه در مرحله اولیه بیماری
- روان درمانی فردی و خانوادگی
- برنامه‌های تخصصی آموزشی یا ساختاری ویژه‌ای که می‌تواند شامل آن باشد. آموزش مهارت‌های اجتماعی، آموزش‌های حرفه‌ای، گفتار و زبان درمانی
- گروه‌های خودیاری و پشتیبانی
چشم انداز بیماری اسکیزوفرنی
اسکیزوفرنی یک بیماری مادام العمر است. درمان یا جلوگیری از آن ممکن نیست، اما درمان می‌تواند به مدیریت آن کمک کند.اگر کودکی تشخیص بیماری اسکیزوفرنی داشته باشد، خانواده و مراقبان آنها می‌توانند با یادگیری هر چه بیشتر در مورد شرایط ، تلاش برای فهمیدن احساس کودک و اطمینان از دریافت مداوم درمان کمک کنند. پرستار بچه در منزل در رابطه با مدیریت شرایط به وجود آمده برای کودک و مراقبت از کودکتان به شما کمک خواه کرد. تشخيص زودرس و درمان پزشکي از اهميت بسياري برخوردار است. بسیار مهم است که کودکان و نوجوانان دارای مشکلات و علائم ذکر شده در بالا ارزیابی کاملی را دریافت می‌کنند. این کودکان ممکن است نیاز به برنامه‌های درمانی فردی داشته باشند که متخصصان نیز در آن حضور دارند. ترکیبی از دارو و درمان‌های گوناکونی مانند خانواده درمانی و برنامه‌های تخصصی لازم است. تغییر در سبک زندگی (کمبود استرس، مصرف روغن ماهی)، پشتیبانی گسترده‌تر(درمان و پشتیبانی مدرسه) و داروهای روانپزشکی می‌تواند برای بسیاری از علائم و مشکلات شناسایی شده مفید باشد.
